“`html
“Idhulli im mbetet Modriç”, Medon Berisha po mahnit të gjithë në Serinë A: Ramadani si vëlla, Di Françesko më dha liri
Medon Berisha po shndërrohet në një nga figurat kryesore të futbollit italian aktualisht, duke lënë gjurmë me lojën dhe golat e tij në Serinë A, ku vesh fanellën e Leçes.
Një gol vendimtar i tij ndaj Fiorentinës i dha fitoren skuadrës në transfertë këtë fundjavë. Sulmuesi u shpreh i entuziazmuar për këtë sukses në një intervistë për mediat italiane:
“Jam i lumtur me golin tim, por edhe më i lumtur me tre pikët që morëm. Festimi im nuk i drejtohet askujt. Është një shaka që luajmë mes miqsh, por nuk është për ndonjë person në veçanti. Urime djemve, bënë një punë të shkëlqyer, përfshirë edhe ata që hynë nga stoli, si dhe ata që nuk luajtën.
Ndeshja nuk ishte e lehtë pasi ata ishin nën presion nga tifozët, klubi dhe stafi. Atmosfera ishte e tensionuar. Tifozët filluan të këndonin kundër tyre para fillimit të ndeshjes. Ne shkuam atje me qetësi, për të luajtur, për të fituar dhe në fund ia dolëm. Ishim shumë të përqendruar dhe treguam sjelljen e duhur.
Në 10 minutat e para na vunë pak në vështirësi. Nuk arritëm ta gjenim ekuilibrin tonë, as midis linjave. Por unë isha i qetë gjatë gjithë ndeshjes sepse ata nuk ishin të rrezikshëm. Kur u dha penalltia, mendova: ‘Nuk mund ta besoj, nuk mund ta hedhim poshtë një ndeshje kaq të shkëlqyer’. Në fund, VAR na ndihmoi pak.
Ndeshjen e fundit në Firence e luajta si mesfushor sulmues dhe nuk e prisja, ndërsa pesë të tjerat i luajta si mesfushor mbrojtës, por për mua, nuk ndryshon shumë. Ishim të mirë dhe kompaktë. Dua të përgëzoj të gjithë linjën mbrojtëse, por të gjithë e ndihmuan ekipin, madje edhe Bandën dhe Stuliçin.
Goli? Më kujtohet vetëm se bëra rrëshqitjen dhe i thashë vetes ‘tani do të ndodhë diçka’. E ndjeva, sepse fituam topin në një zonë shumë lart në fushë. Kur Stuliç e hapi në krah për Morenten, duke e njohur atë si lojtar, kur e pashë të krosonte, mendova se do të shkonte në shtyllën e largët.
Unë dhe Ramadani jemi si vëllezër, ai ishte shumë i lumtur me golin tim. Telefonata ime e parë pas ndeshjes? Nga babai im; ai ma nguli këtë pasion për futbollin. Ai ishte shumë i lumtur, por edhe mamaja ime, e cila tha ‘bravo!’.
Jam te Leçe prej katër vitesh dhe e njoh mirë ambientin. Ndihem pak si një lider këtu. Por ka edhe liderë të tjerë në ekip, si kapiteni ynë Falkone, Ramadani dhe Gaspar. Por e përsëris, edhe unë ndihem si një lider.
Pozicioni në fushë? Me Xhampaolon isha mesfushor qendre, për të loja fillonte nga mbrapa. Tani po kaloj më mirë me trajnerin Di Françesko, sepse luaj midis vijave dhe kam më shumë liri lëvizjeje.
Fanella me numrin 10 është një ëndërr. Gjithmonë e kam pasur që nga Primavera, madje edhe në të kaluarën dhe mendova se do të doja ta vishja edhe në ekipin e parë.
Idhulli im ka qenë gjithmonë Modriç, ai është ende. Tifozët? Gjithmonë them: tanët janë të mrekullueshëm, ata na ndjekin dhe na inkurajojnë gjithmonë. Do të më mungojnë shumë kur të largohem, ose më saktë, kur të ndaloj së luajturi”, tha ndër të tjera Berisha në intervistën e tij të gjatë.
“`