Këshilli i Ministrave ka vendosur të mbajë konfidenciale shpenzimet e udhëtimeve jashtë vendit të Kryeministrit Edi Rama, duke i fshehur pas marrëveshjeve të konfidencialitetit. Ky vendim, që ndryshon një rregullim të mëparshëm për Drejtorinë e Shërbimeve Qeveritare (DSHQ), lejon që kontratat me kompani ajrore, hotele dhe agjenci udhëtimi të nënshkruhen nën kushte konfidencialiteti. Qeveria argumenton se kjo masë ka për qëllim mbrojtjen e të dhënave personale.
Megjithatë, vendimi është pritur me kritika të forta, pasi konsiderohet si shkelje e ligjeve për transparencën dhe përdorimin e fondeve publike. Përfaqësues të organizatave të shoqërisë civile, si Blerjana Bino nga Qendra për Shkencë dhe Inovacion për Zhvillim (SciDev) dhe Rigels Xhemollari nga “Qendresa Qytetare”, theksojnë se shpenzimet për udhëtimet e zyrtarëve të lartë publikë nuk mund të konsiderohen të dhëna personale. Ato lidhen drejtpërdrejt me ushtrimin e funksionit publik dhe përdorimin e parasë publike, prandaj duhet të jenë të aksesueshme për publikun.
Kritikët e konsiderojnë këtë si një qeverisje me dy standarde, e cila premton transparencë, por nuk e zbaton atë në praktikë. Ata argumentojnë se sekretimi i shpenzimeve për udhëtime është një mënyrë për të fshehur informacion, ndërsa zyrtarët shtetërorë kanë detyrimin ligjor të jenë transparentë me paratë e taksapaguesve.
Situata e udhëtimeve të Kryeministrit Rama, veçanërisht udhëtimet charter dhe kostot e tyre, kanë qenë objekt debatesh politike për vite me radhë. Mbi të gjitha, një marrëveshje e diskutueshme me “Air Albania” ka qenë në qendër të këtyre debateve. Sipas të dhënave, DSHQ paguan rreth 2450 euro për orë fluturimi të kryeministrit me një aeroplan të konfiguruar si “Vip”. Kohët e fundit, Rama është parë duke zbritur nga një avion privat i tipit “Gulfstream Aerospace”, duke shtuar pyetje të reja mbi kostot e udhëtimeve të tij zyrtare.
Qendra për Shkencë dhe Inovacion për Zhvillim (SciDev) ka kërkuar që Komisioneri për të Drejtën e Informimit dhe Mbrojtjen e të Dhënave Personale të sqarojë publikun se cilat të dhëna përbëjnë interes publik dhe cilat mund të mbrohen për arsye privatësie ose sigurie. Ajo ka sjellë si shembull rastin e Presidentes së Komisionit Europian, e cila u detyrua të publikonte mesazhet e saj në celular sipas një vendimi të gjykatës së BE-së.